V130LBBMB Zegarek damski Obaku Denmark Classic Obaku Classic

On się nie narzuca swoim wyglądem, jestestwem. Nie każe wszystkim spoglądać na Siebie. Patrzcie, ona ma na ręku zegarek! Zegarek! Nie. Czuwa spokojnie na ręku właściciela i piękniejszego nie ma poematu.

Nigdy wcześniej nie widziałam czegoś tak skondensowanego w swojej formie, a zarazem będącego przemożnie zachwycającą ozdobą. Ciężko mi opisać tę harmonię. Po prostu zaklął ktoś w nim jakiś magnetyzm. Jakąś magię. Nie odbierając mu przy tym funkcjonalności i skromności. 
Niesamowite. 
Ktoś mniej powściągliwy ode mnie pewnie zagwizdałby  z uznaniem. 

Od zawsze mam słabość do cienkich, czarnych linii na przegubie, najczęściej jednak w formie bransolety. Zegarków unikałam, gdyż miałam wrażenie, że narzucają się otoczeniu, krzyczą o tym, że właściciel się spieszy, wibrując, jak natrętna pszczoła. Niestety, często płaciłam za tę opieszałość sprintem na 100 metrów, wzdłuż ulicy, po której uciekał mój ostatni, niesforny autobus.

Nie mam słów. 
On jest materializacją moich wszystkich fantazji o perfekcyjnym zegarku. 
Jako wybredna osoba, aż ciężko mi uwierzyć, że takowy istnieje. Wystarczy spytać moich przyjaciół. Zakupy ze mną to ponoć koszmar, graniczący z przebieżką gołymi stopami po dantejskim piekle. 

Sądzę, że opisywanie detali zewnętrznych jest zbyteczne, bo każdy, ale to każdy, widzi w zegarze coś innego. Wynika to z tego, że jesteśmy różnymi ludźmi. Jedni zobaczą rękę opartą na biurku w biurze, inni chwytającą gumowe pętle w zatłoczonym tramwaju. Każdy ma inną garderobę, odcienie naszych skór różnią się od siebie. Jesteśmy niscy, wysocy, krępi i szczupli. 

To, że ten konkretny model charakteryzują srebrne zdobnictwo, cieniutkie wskazówki, godziny zaznaczone w subtelny sposób, może być dla kogoś niczym szczególnym (chociaż ciężko mi to sobie wyobrazić), podczas gdy dla mnie to kawałek nieba. To, że metalowa opaska nie nawilgnie podczas domowych prac jak skóra naturalna, może być dla kogoś nieistotne, podczas gdy dla mnie jest wszystkim.

Poza tym czytelny, oszczędny w formie, co jest paradoksalnie, ogromną zaletą oraz, aż pozwolę sobie użyć tak nijakiego w tym przypadku słowa, piękny. Nie wypowie tego żaden wierszyk, poemat czy esej. Po prostu piękny.